เริ่มแต่ในชั้นเล็กๆ เนิสเซอรี่และอนุบาล ที่ครูพยายามบ่มเพาะพลังความมุ่งมั่นที่จะกระทำสิ่งต่าง ๆ ให้สำเร็จลุล่วงของเด็ก เรายังไม่สอนเด็กเขียนอ่านใด ๆ หากให้ความสำคัญกับการเล่นอิสระและจังหวะชีวิตที่มั่นคง ถึงอย่างนั้นเมื่อเด็ก ๆ ขึ้น ป.๑ พวกเขาก็สามารถเขียนตัวอักษรได้เลย ไม่ต้องใช้เวลาในการฝึกเขียนลากตามเส้นประ เด็ก ๆ ที่ถูกเตรียมมาเป็นอย่างดี ได้เล่นเคลื่อนไหวมาอย่างเพียงพอ กล้ามเนื้อมัดใหญ่และมัดเล็กถูกพัฒนาเต็มที่ […]
ฤดูฝน ฤดูกาลแห่งความชุ่มฉ่ำที่หอบเอาน้ำมาหลั่งรดให้กอไผ่ต้นใหญ่ได้แตกหน่ออ่อน โผล่พ้นผืนดินมาอวดโฉมมากมายในดุลยพัฒน์ และสายฝนนี้ไม่เพียงช่วยให้พืชพันธุ์ หรือแม้กระทั่งเจ้าหน่อไม้ได้เติบโต แต่ยังช่วยทำให้ความมั่นใจในคุณค่าของตัวเองได้งอกงามขึ้นภายในตัวของเด็ก ๆ ผ่าน “ต้มจืดหน่อไม้ในฤดูฝน” อีกด้วย เด็กๆในชั้นอนุบาลของดุลยพัฒน์ได้มีโอกาสกินต้มจืดหน่อไม้เป็นอาหารพิเศษประจำฤดูกาล ซึ่งเด็กๆตื่นเต้นกันมาก โดยเฉพาะบางคนที่ไม่เคยได้ลิ้มรสลิ้มลองมาก่อน ในทุกๆวัน เด็กๆ ได้เดินผ่านกอไผ่ พวกเราชี้ชวนกันดูหน่อไม้ ที่บางต้นสูงชะลูดเผลอแป้บเดียวสูงกว่าเด็กๆแล้ว และเด็กๆก็ได้ช่วยครูขุดหน่อไม้มาทำต้มจืดกินในวันทำซุป ซึ่งปกติเราจะทำซุปผัก ใส่ตำลึงบ้าง
